Karakterisatie en simulatie van een bipolaire SiGe transistor onder gammastraling

Sinds het einde van de jaren '70 zijn er verschillende landen die onafhankelijk van elkaar onderzoek verrichten naar het gebruik van kernfusie als mogelijke energiebron. Aangezien het project zo groot was, bleek het echter noodzakelijk om internationaal samen te werken. In 1992 sloten de Europese Gemeenschap, de Verenigde Staten, Rusland en Japan daarom een overeenkomst voor het ontwerp van de International Thermonuclear Experimental Reactor (ITER). Door deze overeenkomst kunnen de onderzoekstaken verdeeld worden over de verschillende deelnemende landen. Een van de domeinen waarin het SCK•CEN in het kader van ITER onderzoek verricht, houdt verband met de zogenaamde remote-handling, het besturen van werktuigen op afstand. De omstandigheden waarin onderhoudstaken aan ITER maar ook kerncentrales in het algemeen moeten gebeuren, maken het soms absoluut noodzakelijk om van op afstand bestuurde robots of werktuigen in te schakelen. Hierbij denken we aan problemen zoals hoge stralingsdosissen en extreme temperaturen. Omdat de operator niet fysiek aanwezig kan zijn, is het ook nodig om informatie over de omgeving van de robot terug te zenden naar de operator. Een van de belangrijkste uitdagingen bij het bouwen van deze op afstand bestuurde werktuigen is de grote stralingsgevoeligheid van de elektronische schakelingen. Bij gebruik in kerncentrales zullen de werktuigen en dus ook alle ingebouwde elektronica blootgesteld worden aan hoge dosissen gammastraling. Daarom is er nood aan de ontwikkeling van stralingsharde elektronica. Bovendien kan de omvang van de kabels, die nodig zijn voor het besturen van de werktuigen in de reactor, te groot worden. Een oplossing hiervoor is gebruik maken van optische links voor optisch multiplexing. Dit is wat men in het departement Instrumentatie van het SCK•CEN tracht te ontwikkelen.