Optimalisatie van in vitro experimenten voor toekomstig radiofarmaceutisch onderzoek: Preklinische evaluatie van doelgerichte radiofarmaca in colorectale kankercellen

Colorectale kanker is wereldwijd een groeiend probleem, wat maakt dat betere behandeling één van de belangrijkste uitdagingen blijft op vlak van gezondheid in de 21e eeuw. Radiofarmaceutische therapie is momenteel in ontwikkeling als nieuwe behandeling voor de ziekte. Deze therapie is gebaseerd op het gebruik van doelgerichte radiofarmaca, welke intraveneus bij de patiënt worden toegediend. Doelgerichte radiofarmaca bestaan uit een radionuclide gecapteerd in een chelator, een ligand en een linker die beide componenten met elkaar verbindt. Het ligand vertoont affiniteit voor een specifiek doelwit op colorectale kankercellen, wat doelgerichte interactie van deze geneesmiddelen met de cellen mogelijk maakt. Doordat het radionuclide straling kan uitzenden, worden de colorectale kankercellen bestreden. Het genereren van nieuwe doelgerichte radiofarmaca voor de behandeling van colorectale kanker is onderworpen aan veel wettelijke vereisten. Voordat doelgerichte radiofarmaca goedgekeurd worden voor gebruik in klinische studies, worden deze preklinisch geëvalueerd met zowel in vitro experimenten als dierstudies. Het doel van deze bachelorproef is het optimaliseren van in vitro experimenten ter bepaling van de optimale hypoxie-veroorzaker, zaaidensiteiten, staurosporineconcentraties en mediumcompositie voor toekomstig gebruik in radiofarmaceutisch onderzoek. Een Western blot werd uitgevoerd om de CAIX-doelwitexpressie in colorectale kankercellen aan te tonen. Hierbij induceerde CoCl2 de sterkste doelwitexpressie, wat maakt dat deze hypoxie-veroorzaker werd aanbevolen voor toekomstig radiofarmaceutisch onderzoek. Een live cell imaging groeicurve werd opgesteld ter bepaling van de optimale zaaidensiteit voor de celbindingstest, waarbij 70 000 cellen/well werd beschouwd als optimaal voor toekomstig radiofarmaceutisch onderzoek. Een CFU werd uitgevoerd om het kolonievormend vermogen van colorectale kankercellen te evalueren. Een behandeling met 1 M staurosporine induceerde een verlaagd kolonievormend vermogen van colorectale kankercellen. Bovendien werd hierbij een zaaidensiteit van 600 cellen/well beschouwd als optimaal voor toekomstig gebruik in radiofarmaceutisch onderzoek. Een MTS werd uitgevoerd om de metabolische activiteit van colorectale kankercellen te evalueren, die een toename liet zien na behandeling met lage staurosporineconcentraties en afname bij hogere staurosporineconcentraties. Hierbij werd een zaaidensiteit van 3000 en 9000 cellen/well alsook een 1 M staurosporineconcentratie aanbevolen voor toekomstig radiofarmaceutisch onderzoek. Sferoïden werden gegroeid ter bepaling van de optimale mediumcompositie en zaaidensiteit. Compacte sferoïden werden gecreëerd in compleet medium. De optimale zaaidensiteit zal in toekomstig radiofarmaceutisch onderzoek worden gedefinieerd.