Paleohydrogeologische studie van de site te Mol

Een methode is ontwikkeld in het kader van een Europees project (EC vierde kaderprogramma) om de impact van mogelijke langetermijnklimaatveranderingen op de werking van een bergingssysteem voor radioactief afval in een kleilaag te benaderen. Deze methode is toegepast op de Boomse Klei en de site Mol die in België respectief als potentiële gastformatie en site voor dergelijke berging beschouwd worden. Het is gebaseerd op een paleoreconstructie van de laatste 125 000 jaar. De verdeling van de stabiele isotopen 18O en 2H en van de natuurlijke radioactieve isotoop 14C worden gesimuleerd in de diepe aquifers aan de hand van waterbeweging en transport modellering. De huidige gemeten verdeling van 18O, 2H en 14C worden ermee vergeleken en tonen gelijkbare trends. De huidige concentraties van 18O, in de diepe aquifer kunnen zeker gerelateerd worden met de voorbije Weichseliaan ijstijd. De 14C toont ook dat zeer oud water aanwezig is in het noordelijke deel van de Onder-Rupeliaan en Lede-Brussel aquifers. Dezelfde methode, toegepast voor de evaluatie van het vrijkomen van radionucliden uit een bergingssysteem, toont dat sterk verhoogde concentraties van radionucliden kunnen voorkomen in de aquifers tijdens gelijkaardige ijstijden. Dit is een gevolg van een drastische vermindering van de verdunning in de aquifers