Scheiding en bepaling van jodium-129 in de primaire afvalstroom van een kernreactor

In de afvalstromen van de kerncentrales, zoals harsen, evaporatorconcentraten en filters, is de 129I activiteit echter meestal laag in vergelijking met andere prominente radionucliden zoals 137Cs en 60Co. Daarom kunnen met radioanalytische meettechnieken enkel lage detectielimieten worden gegarandeerd na uitvoering van een complexe scheiding om spectrale interferenties te elimineren. Dit eindwerk onderzoekt een alternatieve analyse en scheidingsmethode voor de bepaling van 129I in radioactief afval van de kernreactoren met behulp van een inductief gekoppeld plasma massaspectrometer. ICP-MS is enkel onderhevig aan isobare interferentie en vraagt daarom een minder doorgedreven zuivering. Het is voldoende om het 129I uit de afvalstroom te extraheren naar een oplossing die met de ICP-MS kan worden gemeten. Het SCK stelde een eenvoudige en snelle procedure op waarbij 129I rechtstreeks van harsen geëlueerd wordt met NaOCl. Deze techniek werd getest met verschillende harstypes (anionuitwisselingshars Dowex 1X8 en Dowex MR-72 LC NG). De experimenten bevatten simulaties voor het fixeren van I op een hars matrix, de elutie van I, bepaling van de elutie efficiëntie en de analyse met ICP-MS (129I) en gamma-spectrometrie (125I). Jodium bindt goed op de gekozen harsen (96%) en kan nadien met hoge efficiëntie worden geëlueerd (92%).